De collectiefocus spitst zich toe op de interactie tussen religie en andere maatschappelijke domeinen. Religie is het centrale element. Er is geen domein in de samenleving waar religie geen invloed op uitoefent: onderwijs, arbeid, gezin, communicatie, muziek, ziekenzorg, sport, politiek, milieu, landbouw, ontwikkelingssamenwerking, jeugd, bedrijfsleven, kunst ... Voorwaarde voor de collectievorming is dat het erfgoed zich in een interactieveld met religie en zingeving bevindt. Deze interactie kan op diverse manieren tot uiting komen: in het thema of de vormgeving of in de maatschappelijke achtergrond van zijn organisator of vormer of in het doelpubliek dat wordt beoogd. Uitgangspunt daarbij is de diversiteit van religie, zingeving en spiritualiteit in de evoluerende samenleving. Daaronder worden alle grote en kleine godsdiensten, denominaties en gemeenschappen verstaan, zoals het christendom in al zijn verschijningvormen (rooms-katholiek, oud-katholiek, orthodox, protestants ...), jodendom, islam, als ook andere vormen van zingevingssystemen of levensbeschouwingen.
De aandacht gaat zowel naar het erfgoed dat afkomstig is van invloedrijke, gevestigde maatschappelijke organisaties, als naar dat van kleinere, bescheiden efemere groepen of individuen. Het gaat steeds om grijze literatuur of bronnen die in uitgegeven, verspreid of gebruikt werden door deze actoren in een papieren of digitale vorm. Wetenschappelijke uitgaven zijn geen prioriteit binnen de collectievorming, al wordt er wel een handbibliotheek met wetenschappelijk uitgaven voor eigen gebruik uitgebouwd. De collectievorming richt zich in de eerste plaats op het bovenlokale (regionaal, nationaal en internationaal) niveau.
De focus beperkt zich in tijd tot alles na circa 1750, toen religie haar 'eenheidscheppende' functie verloor en diverse maatschappelijke sferen een grotere zelfstandigheid verwierven. In die periode kreeg de relatie tussen religie en samenleving een nieuwe betekenis. Daarbij wordt echter steeds rekening gehouden met de context waarin het erfgoed ontstond. Uitzonderlijk komen zo toch oudere stukken in de collectie. De collectie wordt aangevuld tot vandaag en bevat bijgevolg ook nieuwe media.
Daarnaast beperkt de focus zich geografisch tot het huidige kerngebied België, dat echter in een historische en internationale context wordt bestudeerd. Zo worden ook collecties opgenomen die in het buitenland zijn gevormd of internationaal zijn georiënteerd, maar waar een belangrijke Vlaamse of Belgische inbreng was.
De wisselwerking tussen religie, cultuur en samenleving uit zich op verschillende manieren en manifesteert zich het duidelijkst in de veelvormige intermediaire organisaties die ontstonden vanaf de tweede helft van de negentiende eeuw in culturele, politieke, economische en sociale domeinen. Het documenteren van recente evoluties naar andere zingevingssystemen en levensbeschouwingen vormt een nieuwe uitdaging. Het accent van de collectiefocus van de erfgoedbibliotheek ligt op de grijze literatuur of de publicaties die werden uitgegeven, verspreid en gebruikt door deze organisaties en individuen na 1750. Vaak hangt dit gepubliceerd materiaal sterk samen met andere materieel en immaterieel erfgoed, zoals gedeponeerde archieven. Geografisch beperkt de focus zich tot België, maar dit in een historische en internationale context.